Að koma með barn til tannlæknis

Að mörgu er að hyggja þegar koma á með barn til tannlæknis

Hvenær er tímabært að koma með barn til tannlæknis?

Við hjá Tannlæknaþjónustunni mælum með að börn komi til tannlæknis í fyrsta skipti þegar þau eru tveggja og hálfs árs til þriggja ára eða í síðasta lagi þegar allar tuttugu barnatennurnar eru komnar í munninn.

Að mörgu er að hyggja  þegar koma á með barn til tannlæknis

Undirbúningurinn

Áður en barn fer til tannlæknis í fyrsta skipti er gott að ræða heimsóknina á jákvæðum nótum við barnið og jafnvel skoða barnabækur um tannlæknaheimsóknir saman. Varast skal að lýsa í smáatriðum hvað fer fram í þessari fyrstu heimsókn þar sem foreldrum hættir til að lýsa meðferðum sem ekki eru framkvæmdar. Forðist að lýsa eigin tannlæknareynslu þar sem hún er oftast ekki í samræmi við það sem barnið kemur til með að upplifa. Gott er að tala um að tannlæknirinn ætli að telja tennurnar og kannski bursta þær. Ekki lofa barninu gulli og grænum skógum standi það sig vel þar sem það leiðir til tortryggni hjá barninu  og veldur vandræðum ef barnið stendur ekki undir væntingum. Öll börn fá verðlaun hjá tannlækninum sem ávallt tekst að finna einhvern jákvæðan flöt á hegðun barnins sem hægt er að verðlauna. Athugið að gefa barninu að borða áður en það fer til tannlæknis vegna þess að tennur eru oftast flúorpenslaðar í skoðunartímanum.  Þá má ekki borða fasta fæðu í 1,5 klst á eftir.  Ekki er heppilegt að skipuleggja ferð í bakaríið eða á veitingastað eftir tannlæknaheimsókn.

Mætið tímanlega

Mikilvægt er að mæta tímanlega í pantaðan tíma og leyfa barninu að átta á umhverfinu í rólegheitum.  Fara úr utanyfirfötum og skóm, skoða dótið í barnahorninu og leika sér og nota salerni sé þörf á því.  Þegar tannlæknirinn eða aðstoðarfólk kemur að sækja barnið á biðstofuna er fyrsta stigi aðlögunar lokið ef rétt er farið að.

Á staðnum

Leyfið tannlækninum að nálgast barnið án þess að grípa fram í samskiptin að óþörfu. Við leyfum foreldrum ávalt að fylgja barninu inn á tannlæknastofuna sé þess óskað. Mikilvægt er að foreldrar haldi sig til hlés meðan tannlæknir nálgast barnið og reynir að ná athygli þess. Stundum geta foreldrar verið hjálplegir ef um einhverja hegðunarerfiðleika er að ræða. Truflið ekki aðlögun og meðferð barnsins með óþarfa masi við tannlækninn, það hindrar hann frá því  að ná athygli barnsins. Mikilvægt er að láta tannlækninn vita sé um einhver hegðunarfrávik eða þroskafrávik að ræða hjá barninu, helst um leið og tíminn er pantaður.  Það getur verið að tannlæknirinn þurfi að nota aðrar aðferðir til að nálgast barnið sé um slíkt að ræða.  Foreldrar geta verið afar hjálplegir og leiðbeint tannlækni og starfsfólki um hvernig best sé að nálgast barnið ef um slík frávik er að ræða.

Þegar vel gengur

Við venjulega skoðun sest barnið í stólinn,  stólnum er hallað aftur, tennur skoðaðar með spegli og sondu og stundum eru teknar röntgenmyndir.  Oftast eru tennur pússaðar og flúorpenslaðar.  Athugið að eftir flúorpenslun má barnið ekki borða fasta fæðu í 1,5 klst og ekki bursta tennur um kvöldið. Gangi heimsóknin að óskum fær barnið að sjálfsögðu hrós og verðlaun og foreldrar  og barn  ganga  stolt út.

Ef ekki gengur allt að óskum

Gangi  ekki  allt að óskum  og barnið er ósamvinnuþýtt er afar mikilvægt að fara ekki í neikvæðan gír og ásaka barnið.  Öll börn vilja innst inni standa sig vel  þótt þau séu ekki alltaf fær um það þegar á hólminn er komið. Í þeim tilvikum er oftast bókaður nýr tími og barnið fær annað tækifæri.   Í millitíðinni er hægt að undirbúa barnið fyrir næstu heimsókn.   Talið ekki um fyrri frammistöðu barnsins á neikvæðan hátt svo barnið heyri.    Talið jákvætt um  tannlækninn og starfsfólk og umhverfi  tannlæknastofunnar.    Svo getur farið  að það gangi heldur ekki allt að óskum næst þegar barnið kemur.  Sum börn koma til okkar full af góðum ásetningi en hlaupa svo í baklás um leið og tannlæknirinn birtist.  Örvæntið ekki því þetta eldist af langflestum börnum.  Eftir 4-5 ára aldur eru all flest börn fær um að heimsækja tannlækninn og láta framkvæma venjulegar meðferðir.   Aðeins lítill hluti barna þarf á sérstökum úrræðum að halda eins og td. róandi lyfjum  eða svæfingu.

 

Prenta þessa grein
Share This